هوالحق
طلائیه سرزمینی که تلالو نورش نه تنها زمین بلکه آسمان را هم در بـــرگرفته است.
شـایدتو هم مثل دیگر زائـــران نور کفش هایت را ازپادر آوری وقدم برخــاکی نهی که
قدم به قدم آن باخون سرخ بچه های بی ریا وخالصی که ذکر لبشان اهـل بیـت(ع)
بود.جلوتر که می روی به سه راهی شــهادت نامی می رسی که همه می گویند
سه راهی شهادت که وجب به وجب آن هزاران گل پرپرشده اند اما من می گــــویم:
سه راهی عشق که متصل ات می کند به آسمان...
ناگهان زانـوانت می لرزد ودیگر تاب و توان ایستادن نداری و برخـــاکی زانــو میزنی که
روزی سجــده گاه همین عشاق بوده است وصدای هق هق ات تمام وجودت را فرا
می گیرد وناآرام وبی قراری و دست کشیدن از آنجابرایت بسیاردشوار.وآن سوتر حرم
شـــهدای گـــمنامی که وجودت در جوارشان آرام می گیرد.
سبحــــان الله...
این چه ســرزمینــی است که یک لحظـــه در دلـــت آشــوبی برپاست ولحظه ای دیگر
آرامــــش حکـــفرما...

التماس دعـــا 

     متن وعکس:حرف دل