آتشی که نمى سوزاند ابراهیم را و دریایى که غرق نمی کند موسى را...
کودکی که مادرش او را به دست موجهاى نیل می سپارد تا برسد به خانه ی تشنه به خونش...
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند ، سر از خانه ی عزیز مصر در می آورد.
آیا هنوز هم نیاموختی که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند،
و خدا نخواهد نمی توانند ؟
پس به تدبیرش اعتماد کن...
به حکمتش دل بسپار...
به او توکل کن ...
و به سمت او قدمی بردار تا ده قدم آمدنش به سوى خود را به تماشا بنشینی .

…

چه کسی می گــوید جـاذبه رو به زمیــن است؟؟؟
من کســـانی را دیدم که فــارغ از هر کششی رفته اند ،تا بــالا،تا اوج
آری،جــاذبه رو به خـداست!...

      
     

داشتیم در مورد جبهه با همدیگه حرف می زدیم
لا به لای صحبت گفتم:
کاش میشد من هم باهات بیام جبهه
لبخند زد و گفت:
می دونی سیاهی چادر تو از سرخی خون من کوبنده تره؟
همین که حجابت رو رعایت می کنی ، مبارزه ات رو انجام دادی...

 

نزدیک عملیات بود
می دونستم تازه دخترش بدنیا اومده
دیدم سر یه پاکت از جیبش زده بیرون
گفتم: چیه؟
گفت:عکس دخترمه
گفتم:بده ببینم
گفت:خودم هنوز ندیدمش
گفتم:چرا؟
گفت:الان موقع عملیاته ،می ترسم مهر پدر و فرزندی کار دستم بده
بذار بعد از عملیات می بینم...     

خاطره ای از زندگی سردار شهید مهدی زین الدین
 منبع: مجموعه خاطرات " کتاب شهید زین الدین "
   
             برای شادی روح شهدا صلوات
 

شب عملیات یه نوجوان دنبال پیشانی بند می گشت
گفتم: این همه پیشانی بند اینجاست ، یکی رو بردار
گفت: من سربند یا زهرا سلام الله علیها می خوام
علتش رو پرسیدم
سرش رو انداخت پایین و با خجالت گفت:
آخه من مادر ندارم...
 

اگر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت، دلگیر مباش
تو با تمام مهربانی هایت زیباترین معصوم دنیایی...
من خـــدایی را می شناسم که ابر رحمتش به زمین و زمان می بارد...
اما یکی سپاسش می گوید، وهزاران نفر کـــفر!
چرا می پنداری باید بهتر از خدا تو را قدردانی کنند؟!
پس نرنج از ناسپاسیشان و برای شادیشان بکوش...
با مهربــانی روحت به آرامش می رسد
تو با مهرت بال و پَر می گیری...
خوبی دلیل جـــاودانگی توست

 

سلام بر آقای خوبی ها...
چندیست که دلم بیش از پیش بهانه ات را می گیرد
 چرا نمی آیی آقا؟!
بس نیست انتظــار؟!...
یامـهدی(عج) ادرکــنی آقا

دلنوشت

   

   
در فرو بسته ترین دشواری
در گرانبارترین نومیدی،
بــارهـا بر سر خود بانگـــ زدم:
"هیچت ار نیست مخور خون جگر، دست که هست!
بیستون را یاد آر،دستهایت را بسپار به کار
کوه را چون پَرِ کاه از سر راه بردار!
وَه چه نیرویی شگفت انگیزیست
دستهایی که به هم پیوسته ست...!

فریدون مشیری